ΣΟΚ προκαλεί η ενέργεια που έγινε προς ηλικιωμένο στην στέγη ευγηρίας όπου διαμένει, αφού του στέρησαν το τροχοκάθισμα του με δικαιολογία ότι είχε ανεκπλήρωτα έξοδα. Κλείδωσαν το τροχοκάθισμα του άντρα που πάσχει από Αλτσχάιμερ και έχει παραπληγία, σε ένα δωμάτιο με σκοπό να ασκήσουν πίεση για την είσπραξη του οφειλόμενου ποσού ενός μήνα για τα έξοδα διαμονής του στο χώρο. Το παράπονο υποβλήθηκε το 2017 στο γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τη σύζυγο του ασθενή και στρεφόταν κατά της υπεύθυνης της Στέγης Ηλικιωμένων.
Η σύζυγος του ασθενή ανέφερε ότι ο άντρας της διακινείται με τροχοκάθισμα και λαμβάνει αναπηρικό επίδομα, διέμενε στην εν λόγω στέγη για περίοδο περίπου έξι μήνες κατά το 2017. Ωστόσο, ύστερα από νοσηλεία του, λόγω πνευμονικής λοίμωξης, σε ιδιωτικό νοσοκομείο και εξαιτίας της δυσαρέσκειας της οικογένειας σε σχέση με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών φροντίδας, η οικογένεια αποφάσισε τη μεταφορά του σε άλλο χώρο. Ως εκ τούτου, ο γιος του παραπονούμενου επισκέφθηκε τη Στέγη, προκειμένου να παραλάβει τα προσωπικά αντικείμενα του πατέρα του, συμπεριλαμβανομένου και του τροχοκαθίσματος του, όταν με έκπληξη πληροφορήθηκε από την υπεύθυνη της Στέγης ότι αυτό βρισκόταν κλειδωμένο σε ένα δωμάτιο και θα μπορούσαν να το παραλάβουν μόνο μετά την εξόφληση των οφειλόμενων τροφείων για την περίοδο 1/10/2017 – 7/11/2017. Αποτέλεσμα τούτου ήταν ο ανάπηρος άντρας να παραμείνει για τρεις ημέρες κλινήρης, καθώς του στερείτο το τροχοκάθισμα με το οποίο μπορούσε να διακινηθεί, μέχρι που η σύζυγός του πλήρωσε τελικά τα τροφεία, παρά τις αντιρρήσεις που είχε για το ύψος τους.
Ακολούθως , η σύζυγος του ασθενή προέβη σε καταγγελία στην Αστυνομία, καθώς και στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, υποστηρίζοντας ότι η συμπεριφορά της υπεύθυνης της εμπλεκόμενης Στέγης ήταν ανάρμοστη, απάνθρωπη και εκβιαστική έναντι της ίδιας και του συζύγου της και προκάλεσε άγχος και ταλαιπωρία στην οικογένειά τους.
Η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Στυλιανού – Λοττίδη στην έκθεση της αναφέρει ότι η κατακράτηση ενός τεχνικού μέσου, το οποίο είναι απαραίτητο για τη διακίνηση και κατ’ επέκταση για την άσκηση όλων των δικαιωμάτων του ατόμου με αναπηρία, είναι ανεπίτρεπτη και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή, καθώς συνιστά προσβολή τόσο της αξιοπρέπειας όσο και της αυτονομίας του ατόμου. Περαιτέρω, λόγω του εκβιαστικού και εκφοβιστικού χαρακτήρα του εν λόγω μέτρου, το άτομο που αποστερείται του αναγκαίου για την κινητικότητά του τεχνικού μέσου, ενδέχεται να βιώνει αισθήματα αγωνίας, ανασφάλειας, εξευτελισμού και κατωτερότητας. Η εν λόγω συμπεριφορά, σύμφωνα με την Επίτροπο, αγγίζει τα όρια της εξευτελιστικής μεταχείρισης.
Επίσης σημειώνει στην έκθεση ότι η υποχρέωση για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκεται όχι μόνο στο κράτος, αλλά και σε όλα τα πρόσωπα, ώστε να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να βλάψει ένα συνάνθρωπό τους. Μεγαλύτερη δε ευθύνη, όπως σημειώνεται στην έκθεση, έχουν οι διευθύνσεις χώρων φιλοξενίας που φροντίζουν άτομα με αναπηρίες, λόγω των αυξημένων αναγκών τους.
Η Μαρία Στυλιανού – Λοττίδη τονίζει ότι οι διορθωτικές κινήσεις είναι απαραίτητες σε περιπτώσεις που διακυβεύονται τα δικαιώματα ευάλωτων κοινωνικά ομάδων και προβαίνει σε δύο εισηγήσεις:
α) Καλεί τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, σε σχέση με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που προστατεύονται από τη σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ, να προχωρήσουν τάχιστα και χωρίς άλλη καθυστέρηση σε σχετική ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και καθοδήγηση τόσο των λειτουργών ευημερίας που διενεργούν ελέγχους στις Στέγες Ευγηρίας όσο και των διευθύνσεων και του προσωπικού των Στεγών, με ταυτόχρονη παρακολούθηση της συμμόρφωσης τους με τα όσα απορρέουν από τη Σύμβαση και τις συστάσεις της Επιτροπής Πρόληψης των Βασανιστηρίων και
β) Χωρίς άλλη καθυστέρηση θα πρέπει να προχωρήσει η ολοκλήρωση του νομοσχεδίου που βρίσκεται σε εκκρεμότητα («Ο περί Λειτουργίας Μονάδων Φροντίδας Ενηλίκων Νόμος του 2018»), κάτι που αποτελεί και εισήγηση της Επιτροπής Πρόληψης των Βασανιστηρίων, με την προσδοκία ότι η νέα νομοθεσία θα είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις πρόνοιες της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των ατόμων που φιλοξενούνται στις Στέγες.
