Πέραν του πολέμου, της καχυποψίας, του πόνου και της δυστυχίας τίποτε άλλο δεν αποφέρει αυτή η μανία για δημιουργία στρατοπέδων, αντίπαλων πλευρών, λαών κι ανθρώπων αντιπαραταγμένων ο ένας απέναντι από τον άλλο.
Και τι καλούνται να υπερασπιστούν όλοι εκείνοι οι στρατευμένοι και πιστοί υπάκουοι της διχόνοιας; Να υπερασπιστούν το δίκαιο τους, τις πατρίδες τους, τα εθνικά τους συμφέροντα, τα σύμβολα πίστεως και ότι άλλου είδους φετίχ απέκτησε ο Άνθρωπος;
Αν όλοι αυτοί θέλουν να υπερασπιστούν κάποια αξία τότε ας επιλέξουν την αγάπη, τη συμπόνια, τον ουμανισμό και την αλληλεγγύη. Αυτά δηλαδή που μας οδηγούν σε όμορφες και καλοσυνάτες πράξεις, αυτά που μας φέρνουν κοντά, δίπλα τον έναν στον άλλο.
Γιατί αυτή η μανία με τα μνημεία του άγνωστου στρατιώτη; Ποιο μήνυμα στέλλει στα παιδιά μας το σύμβολο ενός ατόμου που προτάσσει τα στήθια και το όπλο ενάντια στους ανθρώπους.
Εγώ το μόνο που βλέπω αντίκρυ μου είναι ένα ομοίωμα αιμοβόρου πλάσματος… Θύμα κι αυτός του ιμπεριαλισμού ορισμένων λαίμαργων κι ανισσόροπων ηγετών. Δεν θαυμάζω κανένα πατριώτη, κι ούτε πιστεύω στα έθνη και τις πατρίδες. Τα θεωρώ ιστορικές, πανούργες κατασκευές.
Δεν φοβάμαι να μιλήσω για την αλήθεια. Και ούτε αγχώνομαι όταν είμαι δίπλα σε κάποιο ξένο, μαύρο ή μουσουλμάνο. Το μόνο που φοβάμαι είναι τα πολιτικά παραμύθια. Φοβάμαι όσα σας διδάσκουν στα δημόσια σχολεία…
Αλήθεια δεν με εμπνέει κανένας πόλεμος, κανένας στρατιώτης. Δεν με ερεθίζει η ιδέα του έθνους, του ήρωα… Το μόνο που με ελκύει είναι το φαγητό της γνώσης και όσοι άνθρωποι γνωρίζουν πως να το μαγειρεύουν. Οι υπόλοιποι, αυτοί που δεν ξέρουν από γεύσεις, ας συνεχίσουν να πίνουν το αίμα του ανθρώπου.
Τα λέω όλα αυτά διότι δεν φοβάμαι να αποκαλύψω την ανθρώπινη πλευρά του εαυτού μου. Τα λέω επειδή γνωρίζω ιστορία και βλέπω τη ματωμένη μας πορεία… στη γη που δεν απέκτησε ποτέ κανένας. Κάθε φορά που κλείνω ένα βιβλίο ιστορίας διερωτώμαι πότε επιτέλους θα συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος το μάταιο σκοπό της εξουσίας;
Σκέφτομαι το συμπέρασμα κάθε αληθινής φιλοσοφίας, ότι δηλαδή ανακυκλωνόμαστε απλά μέσα στην ιστορία, και ευθύς συνειδητοποιώ τον υπέρτατο βαθμό υστερίας που υπάρχει στην ανθρώπινη κοινωνία. Συνειδητοποιώ πόση αμάθεια κρύβεται πίσω από την εξουσία, πόσο ψέμα και υποκρισία και όσα άλλα παρόμοια γουστάρετε να σας δέρνουν.
Όλα αυτά για τους περισσότερους από εσάς σημαίνουν προδοσία. Ξέρετε γιατί όμως; Επειδή σας κούρδισαν σαν κιθάρες και παίζεται κακόφωνα τα εμβατήρια τους. Από μικρά παιδιά σας μιλάνε για πατρίδες και θρησκείες… σας λένε ότι έχετε εχθρούς. Τα ίδια λένε και στους εχθρούς σας!
