Γράφει ο Παναγιώτης Τοουλιάς
Τα άγρια πτηνά σήμερα απειλούνται από την όχληση, τον τουρισμό, την παγίδευση, το εμπόριο, τη ρύπανση, τα φυτοφάρμακα, το κυνήγι, τους αποπροσανατολισμούς από αστάθμητους παράγοντες (πλημμύρες, ξηρασία), που πολλές φορές είναι αιτίες να καταστρέφονται οι φωλιές τους. Απειλούνται επίσης από τις καταστροφές, τη συρρίκνωση των ενδιαιτημάτων τους, τις κλιματικές αλλαγές και από τους περιορισμένους αριθμούς. Θα το επαναλάβουμε για ακόμη μια φορά: oι περιορισμένοι αριθμοί πτηνών και τα σπάνια είδη πουλιών χρήζουν προστασίας και προσοχής! Όλα τα πτηνά, αρπακτικά, νυκτόβια και ημερόβια, υδρόβια, παρυδάτια, θαλασσοπούλια, μεταναστευτικά και ενδημικά πρέπει να προστατεύονται.
Η παγίδευση πτηνών με δίχτυα έχει σαν αποτέλεσμα την σύλληψη μεγάλου αριθμού πτηνών και η πάταξη αυτού του είδους λαθροθηρίας είναι επιβεβλημένη. Στα δίχτυα πιάνονται συχνά πουλιά σπάνια όπως είναι τα «ανθρωποπούλια» (είδος τεράστιας άσπρης κουκουβάγιας) οι «νυχτοπάππαροι» (τεράστιες νυχτερίδες) και άλλα σπάνια και ωδικά πτηνά. Πλατιά χρήση διχτύων γίνεται στις Αγγλικές βάσεις στην Κύπρο και στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Μάλτας (Μάλτα, Κομίνο, Γκόζο), που αποτελούν μεταναστευτικούς σταθμούς της Μεσογείου. Σε αυτό το σημείο αξίζει να πούμε ότι οι μεταναστευτικοί σταθμοί στη Μεσόγειο έχουν μεγάλη σημασία για την εαρινή και τη φθινοπωρινή μετανάστευση των πουλιών. Τέτοιοι σταθμοί είναι η Κύπρος, η Μάλτα, η Κρήτη, η Γαύδος, τα Κύθηρα, η Ζάκυνθος, οι Στροφάδες, η Λέσβος, η Χίος, η Ρόδος και άλλα νησιά της Μεσογείου. Στα νησιά αυτά τα πουλιά ξεκουράζονται και βρίσκουν τροφή κατά την διάρκεια του μεγάλου τους ταξιδιού προς την Αφρική και αντίστροφα. Ακόμη τα νησιά αυτά αποτελούν καταφύγιο για τα πουλιά όταν συναντούν αντίξοες καιρικές συνθήκες. Ιδιαίτερα σημαντικοί είναι οι σταθμοί για τη φθινοπωρινή μετανάστευση, γιατί τα πουλιά έχουν συνταξιδιώτες και όσα γεννήθηκαν το καλοκαίρι στην Ευρώπη και σίγουρα οι αριθμοί πουλιών το Φθινόπωρο είναι πολύ μεγαλύτεροι.
Είναι κοινό μυστικό ότι μεγάλοι αριθμοί ξόβεργων κατασκευάζονται στην Κύπρο και τη Ρόδο. Στα δύο αυτά νησιά συναντάμε την «μιξιά» ως μη παρασιτικό δένδρο. Στη Ρόδο το αποκαλούν «μιξασιά» και ιξιά. Η πάταξη αυτού του είδους λαθροθηρίας είναι επιβεβλημένη.
«Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους.
Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ‘χει από μιας αρχής δοθεί;» (OΔΥΣΣΕΑΣ EΛΥΤΗΣ)
