Μια νέα προσέγγιση στην ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών κυψελών υιοθετούν ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης (MIT). Πλέον, οι ερευνητές στοχεύουν στην παραγωγή λεπτότερων και ελαφρύτερων φωτοβολταϊκών πάνελ παράλληλα με το στόχο της υψηλής αποδοτικότητας.
Ο Τζέφρυ Γκρόσμαν, καθηγητής του Μηχανολογίας στο MIT, με την ομάδα του επισημαίνουν σε μελέτη που συνυπογράφουν και που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nano Letters ότι η χρήση υλικών χιλιάδες φορές ελαφρύτερων και λεπτότερων από το χαρτί τους επέτρεψε να επιτύχουν υψηλότερη αποδοτικότητα.
“Η τοποθέτηση αλλεπάλληλων στρωμάτων από διαφορετικά υλικά θα μπορούσε να επιτύχει αποδόσεις ανταγωνιστικές προς αυτές που επιτυγχάνονται με τις συμβατικές τεχνολογίες” προσθέτει ο Μάρκο Μπερνάρντι, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Επιστήμης Υλικών του MIT.
Τα πολύ ελαφρά φωτοβολταϊκά κύτταρα έχουν ευρύ πεδίο εφαρμογής στην αεροδιαστημική, στην αεροπορία ή σε απομακρυσμένες περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου. Τα νέα φωτοβολταϊκά θα είναι 1000 φορές αποδοτικότερα από τα συμβατικά και πολλές χιλιάδες φορές λεπτότερα, “20 ως 50 φορές λεπτότερα από τα φωτοβολταϊκά thin-film” που είμαστε εις θέση να κατασκευάσουμε σήμερα, λέει ο Γκρόσμαν.
Το μισό περίπου κόστος των συμβατικών φωτοβολταϊκών αφορά σε υποστηρικτικές δομές, εγκατάσταση, καλωδίωση, συστήματα ελέγχου. Ένα εύκαμπτο φωτοβολταϊκό θα παρείχε περισσότερα πλεονεκτήματα, ενώ το ίδιο το υλικό θα είναι πολύ φθηνότερο από το συμβατικό πυρίτιο.
“Η έρευνα που αποκαλύπτει τις δυνατότητες κατασκευής φωτοβολταϊκών σε πάχος ατόμου είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς υπάρχει ένας ολόκληρος ‘ζωολογικός κήπος’ υλικών που δεν έχουν μελετηθεί” προσθέτει ο Γκρόσμαν.
Ένα ακόμα πλεονέκτημα των υλικών είναι η μακρά αντοχή τους ακόμα και σε εξωτερικούς χώρους, στον ατμοσφαιρικό αέρα, το υπεριώδες φως και την υγρασία.
Μια διαφορετική ερευνητική ομάδα του MIT επιχειρεί να ρίξει το κόστος των φωτοβολταϊκών παράγοντας αδρανοποιημένο πυρίτιο σε θερμοκρασίες δωματίου.
