Ο Εκπροσώπου Τύπου του ΑΚΕΛ, βουλευτής Στέφανος Στεφάνου μιλά στην «ΠΑ» για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, το έργο της Βουλής και το περιβάλλον. Παραδέχεται ότι στην χώρα μας ακόμα υστερούμε πολύ σε ότι αφορά την παιδεία του κοινού προς την κατεύθυνση της ανακύκλωσης, ενώ την ίδια ώρα τον ανησυχούν, όπως αναφέρει, «Οι προσπάθειες της κυβέρνησης για χαλάρωση των προνοιών για αναπτύξεις εντός ή πολύ κοντά στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000, στο οποίο ανήκει η περιοχή του ΑΚΑΜΑ».
Συνέντευξη στον Παύλο Νεοφύτου
κ. Στεφάνου, πώς βλέπετε να εξελίσσονται οι προσπάθειες λύσης για το Κυπριακό; Κατά την εκτίμησή σας υπάρχει μομέντουμ για το 2016;
Μομέντουμ υπάρχει και διαμορφώνεται από μια σειρά από παράγοντες που δημιουργούν σύγκλιση συμφερόντων διαφόρων σημαντικών παιχτών στο Κυπριακό, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. Από μόνο του, βέβαια, το μομέντουμ δεν μπορεί να οδηγήσει στη λύση. Για να επιτευχθεί η λύση χρειάζεται οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε μια αμοιβαία συμφωνημένη λύση. Άλλη οδός για να γίνει αυτό δεν υπάρχει πέρα από τις διαπραγματεύσεις. Στην εν εξελίξει διαπραγμάτευση έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος, κυρίως εξαιτίας της επαναβεβαίωσης των περισσοτέρων συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ, υπάρχει όμως ακόμα πολλή δουλειά να γίνει γιατί υπάρχουν σημαντικές διαφορές και διαφωνίες σε σειρά σημαντικών θεμάτων. Επομένως, δεν μπορούμε στο παρόν στάδιο να πούμε αν θα έχουμε λύση ή όχι. Αυτό θα διαφανεί στο διαπραγματευτικό τραπέζι.
Η αποκατάσταση των ρωσοτουρκικών σχέσεων ποια επίδραση θα έχει κατά τη γνώμη σας στο Κυπριακό;
Η Ρωσία έχει σταθερές θέσεις αρχών στο Κυπριακό μέχρι σήμερα. Ανεξαρτήτως των εξελίξεων και των διακυμάνσεων που έχουν οι σχέσεις της με την Τουρκία, η Ρωσία πάντοτε είναι συνεπής στις θέσεις της. Η ιστορική εμπειρία, λοιπόν, μας λέει ότι η Ρωσία δεν επηρεάζεται στο Κυπριακό από τις σχέσεις της με την Τουρκία. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει με την έννοια ότι τα πάντα αλλάζουν, οι εξελίξεις είναι πολύ δυναμικές, τα συμφέροντα ισχυρά και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια διεθνώς και στην περιφέρειά μας. Το λέω αυτό γιατί εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για λύση, που να στηρίζεται ασφαλώς στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης και στις θέσεις αρχών που έχουμε. Η παρέλευση του χρόνου παγιώνει τα κατοχικά τετελεσμένα και αλλοιώνει τα δεδομένα της λύσης προς το χειρότερο. Σπεύδω να τονίσω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι για χάριν του χρόνου πρέπει να θυσιάσουμε το περιεχόμενο. Κάθε άλλο! Θέλουμε μια λύση η οποία να τερματίζει την κατοχή, να επανενώνει τη χώρα και το λαό και να δημιουργεί συνθήκες μόνιμης ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας.
Πώς θα πρέπει να πορευθεί η Βουλή και το ΑΚΕΛ στα ανοικτά ζητήματα που υπάρχουν, όπως το νομοσχέδιο για την τοπική αυτοδιοίκηση;
Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα μακριά από μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Θα καταφέρει να το κάνει αυτό; Να μου επιτρέψετε να πω ότι δεν είμαι τόσο αισιόδοξος επειδή υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δυστυχώς έχουν στην προτεραιότητά τους τα στενά κομματικά συμφέροντα αντί το γενικότερο καλό. Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να πολιτεύεται υπεύθυνα και δημιουργικά. Το θέμα της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένα από αυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί εξαιτίας των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και σ’ αυτό πρέπει να μπει ένα τέλος. Είμαστε υπέρ μιας μεταρρύθμισης η οποία να ενισχύει το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ταυτόχρονα να τον απαλλάσσει από τις όποιες στρεβλώσεις αντιμετωπίζει. Προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε.
Ενώ η Κύπρος έχει υποχρέωση, με βάση Ευρωπαϊκή Οδηγία, να προωθεί τη διαλογή των αποβλήτων στην πηγή, αυτή τη στιγμή γίνεται μόνο διαχωρισμός υλικών PMD, γυαλιού και χαρτιού. Γιατί ως Κύπρος δεν εκπαιδεύουμε τον κόσμο να διαχωρίζει τα οικιακά του απόβλητα και επιλέγουμε να κατασκευάζουμε μονάδες ΟΕΔΑ;
Αυτό αποτελεί γεγονός, στη χώρα μας και παρόλο που έχουν επιτευχθεί πολλά όσον αφορά τη νομοθεσία και την εφαρμογή της, εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και αδυναμίες, καθώς ο όγκος των αποβλήτων εξακολουθεί να αυξάνεται. Τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, εξακολουθεί να εφαρμόζεται η υγειονομική ταφή για υπερβολικά μεγάλο όγκο αποβλήτων, και η επαναχρησιμοποίηση ή η ανακύκλωση των αποβλήτων εξακολουθεί να είναι σε υπερβολικά χαμηλά επίπεδα. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ακόμα υστερούμε πολύ σε ότι αφορά την παιδεία του κοινού προς αυτή την κατεύθυνση, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τεράστια βήματα. Σίγουρα οφείλουμε ως κράτος και κοινωνία να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο να διαχωρίζει τα οικιακά του απόβλητα, αλλά για το ΑΚΕΛ η λύση έγκειται στην επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για τη βιώσιμη διαχείριση των πόρων, με καθορισμό των συγκεκριμένων προτεραιοτήτων και τη μείωση της κατανάλωσης.
Στις 13 Σεπτεμβρίου έχουν εξεταστεί οι επιπτώσεις στο περιβάλλον για την κατασκευή και λειτουργία κατασκηνωτικού χώρου στην κοινότητα του Νέου Χωριού, εντός της χερσονήσου του Ακάμα, στην τοποθεσία Βέρικον. Γενικά ο Ακάμας κινδυνεύει από τις φιλοδοξίες ιδιωτών;
Όπως είναι γνωστό ετοιμάστηκε το Διαχειριστικό Σχέδιο για τον Ακάμα, επί διακυβέρνησης Χριστόφια, και είχε γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία τόσο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αλλά και των Κοινοτήτων της Περιοχής. Ένα διαχειριστικό σχέδιο το οποίο προστάτευε την μοναδικό φυσικό περιβάλλον του Ακάμα, αλλά ταυτόχρονα έδινε τα απαραίτητα κίνητρα για ανάπτυξη των γύρω κοινοτήτων. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης για χαλάρωση των προνοιών για αναπτύξεις εντός ή πολύ κοντά στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000, στο οποίο ανήκει η περιοχή του ΑΚΑΜΑ, όχι μόνο μας προβληματίζουν αλλά μας φοβίζουν. Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες της παράνομης και ανεξέλεγκτης κατασκήνωσης που προκαλεί κάθε χρόνο απαράδεκτη εικόνα ρύπανσης στην περιοχή. Το κατά πόσον η νομιμοποίηση της θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και θα προστατεύει την περιοχή παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα. Οι τοποθεσίες για τέτοιου είδους αναπτύξεις πρέπει να επιλέγονται μετά από σωστή μελέτη επιπτώσεων τόσο στο ίδιο το περιβάλλον αλλά κυρίως και για τις κοινότητες. Ο Ακάμας αποτελεί μοναδικό οικότοπο τόσο σε Εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, και γι’ αυτό το λόγο η πολιτεία οφείλει να εξεύρει εκείνη τη λύση η οποία θα διασφαλίσει το μέλλον μια τέτοιας περιβαλλοντικής σημασίας περιοχή.
