Είναι ένα από τα μικρότερα χωριά της Κύπρου και όμως οι κάτοικοί του κατάφεραν να το καταστήσουν το πρώτο οικολογικό χωριό. Οι Τρεις Ελιές της επαρχίας Λεμεσού με τους 25 κατοίκους τους καταφέραν να προσελκύσουν νέες οικογένειες στο νερό και να τους προσφέρουν την ευκαιρία για απασχόληση και επαγγελματική αποκατάσταση. Ο κοινοτάρχης της κοινότητας, Χριστόφορος Ιωαννίδης, μίλησε στην Πράσινη Ασπίδα για τις προσπάθειες που καταβάλλουν ώστε το χωριό τους να καταστεί οικολογικό χωριό και να επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου.
Πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες;
«Εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπήρχε η ιδέα και προσπαθήσαμε να κινηθούμε αρχικά σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα. Όμως δεν υπήρξε και η ανάλογη στήριξη, εκτός από το Τμήμα Γεωργίας που μας βοήθησε στο κομμάτι που το αφορά. Μετά από 5 χρόνια πολλών προσπαθειών τελικά βρήκαμε τον τρόπο για να ξεκινήσουμε. Προσελκύσαμε νεαρούς, τους παραχωρήσαμε γη και έχουν ξεκινήσει την παραγωγή διαφόρων γεωργικών προϊόντων. Οι δυο από τις οικογένειες αυτές έχουν και ανήλικα παιδάκια».
Πως και ήρθαν στις Τρεις Ελιές;
«Από την στιγμή που εμείς ανακοινώσαμε ότι ξεκινήσαμε να κάνουμε το χωριό οικολογικό, να ασχοληθούμε δηλαδή με οργανικά προϊόντα, αρκετά παιδιά που είτε είναι αγανακτισμένα είτε απογοητευμένα από τον σημερινό τρόπο ζωής, επέδειξαν ενδιαφέρον. Το χωριό περιβάλλεται από δάσος προσφέρεται για οικολογικές καλλιέργειες διότι είναι δύσκολο να προσβληθούν από ασθένειες. Οπόταν, και με τη στήριξη μιας Γερμανίδας, αγκαλιάσαμε κι εμείς την ιδέα, είδαμε τι προοπτικές μπορούμε να έχουμε, δώσαμε στη δημοσιότητα ότι θα εγκαινιάσουμε το χωριό ως οικολογικό, οπόταν και προσελκύσαμε το ενδιαφέρον αρκετών».
Πως σας βοήθησε η Γερμανίδα;
«Για 3 χρόνια μας έστελνε τουρίστες στο χωριό στους οποίους ετοιμάζαμε οικολογικό πρόγευμα. Έφθασαν στην κοινότητά μας αυτή την περίοδο γύρω στις 4 χιλιάδες τουρίστες. Όμως, επειδή δεν καταφέραμε να αναπτύξουμε περισσότερο τις άλλες υποδομές, παρόλο που έχουμε αξιοθέατα στο νησί, αποφασίσαμε να τερματίσουμε τη συνεργασία. Ωστόσο, ήταν μια πετυχημένη προσπάθεια και οι τουρίστες έφευγα ευχαριστημένοι. Σήμερα καταφέραμε να έχουμε και δύο ξενώνες που είναι πάντα γεμάτοι. Συνήθως μας επισκέπτονται Ρώσσοι και Ισραηλινοί».
Οι κάτοικοι πως είδαν αυτή την αλλαγή;
«Η προσπάθεια μας ήταν να πείσουμε τους χωριανούς οι οποίοι έχουν πάρα πολλά περβόλια εγκαταλελειμμένα διότι είτε έφυγαν λόγω αστυφιλίας, είτε άλλαξαν ασχολίες, να τα δώσουν σε ενδιαφερόμενους για οικολογικές καλλιέργειες. Η αλήθεια είναι ότι βρήκαμε ανθρώπους οι οποίοι ήταν λίγο ανοιχτόμυαλοι και όταν τους κάναμε τη πρόταση είχαν βέβαια μερικούς ενδοιασμούς. Τους είπαμε μπορείτε να κάνετε ένα συμβόλαιο με αυτά τα παιδιά εφόσον θέλουν να καλλιεργήσουν τα περβόλια σας, θα τους αφήσετε να κάνουν την προσπάθεια τους, δεν θα τους ζητήσετε ενοίκιο οπότε θα τους το δώσετε δωρεάν υπό έναν όρο: ότι θα προσπαθήσουν για 5 χρόνια να δουν τι μπορούν να κάνουν και μετά αν σταθούν στα πόδια τους και έχουν οικονομικά οφέλη θα παίρνετε και εσείς το ανάλογο ενοίκιο. Προς το παρόν όμως θα σας πληρώνουν την κατανάλωση του νερού από το αρδευτικό που δεν ξεπερνά τα €100 το χρόνο περίπου και θα προσπαθήσουμε να βρούμε σπίτια τα οποία μπορείτε να τους τα ενοικιάσετε. Το δύσκολο είναι πως δεν ενοικιάζουν τα σπίτια τους αυτοί που δεν τα χρησιμοποιούν».
