Του Κυριάκου Ανδρέου
Μα αστυνομικός οδηγός του γενικού εισαγγελέα και άλλοι δύο συνάδελφοί του ύποπτοι για εμπλοκή σε κύκλωμα εμπορίας προσώπων; Ρε για όνομα. Άνθρωπος που ακολουθεί παντού τον αξιωματούχο που χειρίζεται όλα τα σοβαρά νομικά ζητήματα του τόπου; Που έπρεπε να είναι πέραν πάσης αμφιβολίας άμεμπτος και ηθικός; Που πάμε σε τούτη τη χώρα; Ποιοι αστυνομικοί πλαισιώνουν τους αξιωματούχους μας και τι αλισβερίσια έχουν με τον υπόκοσμο, αν δεν είναι οι ίδιοι; Που είναι το σώμα των αδιάφθορων; Ακούσετε να σπάσει καμιά μύτη; Έστω να γίνει μια δήλωση; Μια διαβεβαίωση ότι ναι μεν, αλλά; Έστω για να διασκεδαστεί η ανησυχία του κόσμου για όλα αυτά που τον βρίσκουν κάθε μέρα, όπως ετοιμάζει τα μωρά του το πρωί για το σχολείο; Σχολείο, άλλη ιστορία και αυτή. Δυόμιση μήνες το περιπαίξιμο κυβέρνησης- συνδικαλιστών. Και σφήνα σε αυτά, το σκάνδαλο του συνεργατισμού και ευρύτερα των τραπεζών με τους ιθύνοντες να σχολνούν και κάθε μήνα να πιάνουν ένα παχυλό μισθό. Και όσοι θα φύγουν και μια γερή αποζημίωση, με αγάπη από μένα και σένα τα αρνιά. Και ύστερα; Ύστερα ήρθαν και οι προεδρικές χάρες σε παιδεραστές που μας είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης πως όλοι έδιναν. Ρε για όνομα, ξανά. Δηλαδή αν γίνει νέα έκρηξη και προκύψει νέο Μαρί, το επιχείρημα θα ήταν «μα συνέβη και επί προηγούμενης κυβέρνησης»; Πόσο περιπαίξιμο των πολιτών; Σε άλλες χώρες, δημοκρατικές, θα έπεφταν κυβερνήσεις, θα παραιτούνταν αξιωματούχοι με όλα όσα πιο πάνω περιέγραψα ή και με πολύ πιο ασήμαντα σκάνδαλα. Και όμως. Είναι λες και έχουν όλοι κολλήσει τον πισινό τους με την πιο δυνατή γόμα στις καρέκλες τους. Και έχουν μια μνήμη χρυσόψαρου. Εκείνα που κάκιζαν και περίπαιζαν έρχονται και τους βρίσκουν. Μα ως χαμαιλέοντες αλλάζουν το χρώμα και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Ουρές για ΕΕΕ, ταχεία απονομή δικαιοσύνης για τον λήπτη που δεν πήγε στη δουλειά που του όρισαν και χάνει το επίδομα. Αλλά για τα μεγάλα… Τα μεγάλα! Τους χωράει η τρύπα του βελονιού και γλυτώνουν οι μεγαλόσχημοι. Πλάτες να έχουν, πολιτικές, τραπεζικές ακόμη και δικαστικές. Και περιμένεις εσύ κράτος δικαίου. Ό,τι και να ξημερώσει αύριο δυστυχώς η έκπληξη έχει φύγει από το λεξιλόγιό μας. Και η αγανάκτηση έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Πόσο, μα πόσο τους βολεύει…
