Επίσκεψη στο νέο Καταφύγιο Γαϊδουριών στις Κυβίδες
Του Πάμπου Ευσταθίου
Από τον περασμένο Οκτώβριο το κέντρο επισκεπτών του Καταφυγίου Γαϊδουριών στο Βουνί έχει κλείσει λόγω της διάβρωσης του εδάφους και των αλλεπάλληλων πυρκαγιών που υπέστη. Όλα τα γαϊδουράκια που βρίσκονταν εκεί, εξαιτίας κακής υγείας, κακομεταχείρισης, φτωχών συνθηκών ή από άλλες παρόμοιες καταστάσεις, έχουν μεταφερθεί πλέον σε μια νέα ιδιόκτητη βάση τοποθέτησης ζώων στην τοποθεσία Στερακό κοντά στα χωριά Σωτήρα και Κυβίδες.
Ο δρόμος που οδήγησε την «ΠΑ» προς τα γαϊδούρια ακόμη να ασφαλτωθεί κι αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει το καταφύγιο. Προβλήματα που καθιστούν για την ώρα αδύνατη τη φιλοξενία κοινού. Επίσης λόγω οικονομικής στενότητας δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές όπως διευκολύνσεις επισκεπτών, χώρος υποδοχής, μονοπάτια, χώρος στάθμευσης κ.λπ. Όπως επισημαίνει στην «ΠΑ» η Μαρία Νικολάου, Διαχειρίστρια του Γραφείου Ευημερίας του Καταφυγίου, «δυστυχώς η νομοθεσία της ΕΕ για την υγεία και την ασφάλεια και τις τοπικές απαιτήσεις ασφάλισης απαιτεί να δαπανήσουμε πάρα πολλά χρήματα για να το καταστήσουμε ικανό να δέχεται επισκέπτες και να μπορέσει να παρέχει όλα όσα θα πρέπει. Φυσικά για την ώρα προτιμούμε να ξοδεύουμε τα χρήματα για την φροντίδα και ευημερία των γαϊδουριών μας. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον ο δρόμος προς την καινούρια μας βάση τοποθέτησης ζώων θα βελτιωθεί και μόλις γίνει αυτό θα πρέπει να εξετάσουμε τρόπους που θα επιτρέπουν στους επισκέπτες να επισκέπτονται και να μπορούν να βλέπουν τα γαϊδούρια. Επειδή θα χρειαστούν πάρα πολλά χρήματα θα θέλαμε να παρακαλέσουμε οποιονδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας.»
Το πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι συνεχίζεται το αξιόλογο έργο του Καταφύγιου Γαϊδουριών που είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός και στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου στις δωρεές του κοινού και σκοπό έχει να παρέχει φροντίδα και μόνιμη στέγη στα γαϊδούρια και μουλάρια που χρειάζονται βοήθεια, όπως ο Μάρκος και η Χλόη – στο Καταφύγιο όλα τα γαϊδούρια έχουν και ένα όνομα.
Ο Μάρκος σώζεται από τον πυροβολισμό και η Χλόη από το δηλητήριο
Μία νεαρή γυναίκα, η οποία ζει στον Άγιο Ιωάννη Αγρού, επικοινώνησε τον Ιούνιο του 2010 με το Καταφύγιο, καθώς είχε ακούσει πως κάποιος ιδιοκτήτης γαϊδουριού, σκόπευε να πυροβολήσει ή να εγκαταλείψει το γαϊδούρι του αφού δεν μπορούσε πλέον να το συντηρεί. Μίλησε στον ιδιοκτήτη για το Καταφύγιο και τότε εκείνος τους τηλεφώνησε για να τον παραλάβουν. Ο Μάρκος χρησιμοποιούνταν από την οικογένεια για να μεταφέρει φρούτα τα οποία καλλιεργούσε η οικογένεια, καθώς και για συλλογή καυσόξυλων. Μετέφερε τα φρούτα στην αγορά για να πωληθούν και με αυτό τον τρόπο παρείχε στους ιδιοκτήτες του κάποιο από το εισόδημά τους.
Τη Χλόη την περιμάζεψαν τον Μάιο του 2007 από ένα μικρό χωριό στην περιοχή του Τροόδους. Μετά από ένα τηλεφώνημα που δέχτηκαν από κάποιο χωρικό ο οποίος τους πληροφορούσε ότι η ιδιοκτήτρια της Χλόης (σε μεγάλη ηλικία) ήθελε να την ξεφορτωθεί δηλητηριάζοντας την. Ο μόνος λόγος που ήθελε να την ξεφορτωθεί ήταν ότι η Χλόη ήταν πολύ νεαρή και ζωηρή (μόλις 3 χρόνων) για να την βάλει στην δουλειά και συγχρόνως δυσκολευόταν να την ελέγξει (κουμαντάρει). Το Καταφύγιο ανταποκρίθηκε και έσπευσε αμέσως να φέρει την Χλόη στις εγκαταστάσεις του.
Πρόγραμμα Εξωτερικής Προσέγγισης
Εξακολουθεί να λειτουργεί το πρόγραμμα εξωτερικής προσέγγισης για πολλά εργαζόμενα γαϊδούρια τα οποία παραμένουν ως σημαντικά αγροτικά ζώα σε πολλά χωριά και ειδικά αυτά που εργάζονται σε αμπελώνες όπου τα μηχανήματα δεν μπορούν να πλησιάσουν. Σύμφωνα με τη Μαρία, η ομάδα του καταφυγίου πολύ συχνά συναντά γαϊδούρια τα οποία υποφέρουν από μεγάλες παραμορφωμένες οπλές, παράσιτα (όπως σκουλήκια), οδοντικά προβλήματα και απεριποίητες πληγές. Η Μαρία μάς εξηγεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν στα χωριά και έχουν γαϊδούρια είναι ηλικιωμένοι, έτσι δεν μπορούν λόγω του οικονομικού κόστους να καλέσουν πεταλωτή ή κτηνίατρο. Καθώς εξαρτώνται από τα γαϊδούρια τους για να ζήσουν, είναι πολύ σημαντικό να διατηρούν τα ζώα τους σε καλή κατάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι θεραπείες παρέχονται δωρεάν και περισσότερη έμφαση δίνεται στην συνεργασία του προσωπικού με τους ιδιοκτήτες, ούτως ώστε να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα στο μέλλον. «Ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν βρίσκουμε τον ιδιοκτήτη, εμείς τότε θα διασώσουμε το γαϊδούρι», επισημαίνει η Μαρία.
