O Mπίλι, η Πρίνσες και τα άλλα κυπριακά «ζώα»
Της Γεωργίας Κυριάκου
![Dog1[1]](http://www.prasini-aspida.org/wpwp-content/uploads/2014/07/Dog1%5B1%5D.jpg)
Γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες μέρες πρωτοφανών, για τα κυπριακά δεδομένα, φιλοζωϊκών αντιδράσεων με αφορμή τον βασανισμό και τελικά τον θάνατο του αθώου σκύλου Μπίλι.
Σαν να μην έφτανε αυτό μερικές μέρες αργότερα ένα νέο περιστατικό βασανισμού σκύλου, αυτή τη φορά στην Πάφο, ήρθε στο φως της δημοσιότητας. Πάλι με βάναυσο τρόπο ένα σκυλί ρίχτηκε κυριολεκτικά έξω από τις εγκαταστάσεις του Παφιακού Συνδέσμου Προστασίας των Ζώων. Δυστυχώς και σ’ αυτή την περίπτωση η κατάληξη δεν ήταν καλή αφού ο γιατρός του Συνδέσμου προχώρησε στην ευθανασία της σκυλίτσας Πρίνσες, καθότι η κατάσταση της δεν επιδεχόταν θεραπεία.
Τα περιστατικά αυτά, αρχής γενομένης από την κακομεταχείριση του μικρού, αδέσποτου Μπίλι, κατάφεραν να ταρακουνήσουν και να συνενώσουν όλες τις φιλοζωϊκές οργανώσεις του νησιού μας. Αυτές οι αντίδρασεις, μας έδωσαν την ευκαιρία να αναρωτηθούμε για το ποια είναι η εικόνα που βγάζει ο Κύπριος σε αυτό το τεράστιο θέμα, της φιλοζωϊας.
Στις μέρες μας η λέξη φιλόζωος έχει χρησιμοποιηθεί με πολλούς τρόπους, συχνά άστοχους. Στη πραγματικότητα φιλόζωος είναι ο άνθρωπος που αγαπά, προστατεύει, σέβεται και ενδιαφέρεται για τη ζωή του ζώου. Αυτό όμως διαφέρει, στη πραγματικότητα, από τη συμπεριφορά των περισσότερων ανθρώπων που θεωρούν τους εαυτούς τους φιλόζωους, ειδικότερα στην Κύπρο.
Συνήθως αγνοούμε τα ένστικτα των ζώων σκεφτόμενοι πρωτίστως τον εαυτό μας και την ευκολία μας. Λόγω μη σωστής ενημέρωσης και της απουσίας της κατάλληλης παιδείας δημιουργούμε, πολλές φορές άθελά μας, τεράστια προβλήματα τόσο για το κατοικίδιο μας όσο και για τους ανθρώπους του περιβάλλοντος μας (γείτονες, συγκάτοικους, συνδημότες). Δεν μπορεί να θεωρείσαι φιλόζωος όταν έχεις φυλακισμένο ένα μεγάλο σκύλο σε ένα κλουβί 2Χ2, δεν μπορείς να θεωρείσαι φιλόζωος όταν αφήνεις για ώρες ή μέρες το σκυλί σου στο σπίτι μόνο, γνωρίζοντας ότι γαβγίζει και ενοχλεί τους πάντες. Ούτε μπορείς να θεωρείσαι φιλόζωος όταν βγάζοντας βόλτα, το αγαπημένο σου κατοικίδιο, του επιτρέπεις να λερώνει πεζοδρόμια και ξένες περιουσίες ενώ οι δικοί σου χώροι θεωρούνται «απαγορευμένοι» (και μάλιστα δια πυρός και σιδήρου) για τις ανάγκες του κατοικίδιου σου.
Τα χειρότερα, που δυστυχώς συμβαίνουν και μάλιστα ευρέως, είναι ο βασανισμός και κακοποίηση των ζώων. Ορισμένες φορές, έτσι για… πλάκα και άλλες φορές γιατί κάποιοι, που θέλουν να θεωρούνται «άνθρωποι», ενοχλούνται από την παρουσία των αθώων τετράποδων, όπως, για παράδειγμα, από μια ομάδα νεογέννητων γατιών στο Γραμμικό Πάρκο, στο Στρόβολο…
Αντίθετα, ένας σωστός φιλόζωος έχει την υποχρέωση, εκτός από τη διατροφή του ζώου που είναι σημαντικός παράγοντας για την επιβιώσή του, να ενδιαφέρεται για τη στέγη, την υγεία και τις ανάγκες που μπορεί να έχει αυτό, εντάσσοντάς το στην οικογένειά του και στον χώρο του. Φροντίζοντας πάντα, να κρατά και τις ισορροπίες με τους ανθρώπους του κοντινού του περιβάλλοντος.
Άραγε τελικά, είμαστε φιλόζωοι ή προσπαθούμε με λανθαμένους τρόπους να θεωρούμαστε άνθρωποι φιλικοί προς τα ζώα;
Παρ’ όλες τις αντιδράσεις που υπήρξαν το τελευταίο διάστημα από φιλοζωικές οργανώσεις αλλά και απλό κόσμο, και με αφορμή τα δύο σοβαρότατα περιστατικά κακοποίησης του Μπίλι και της Πρίνσες, η Πολιτεία δεν είδαμε να προχωρά σε οποιαδήποτε ενέργεια, έστω συμβολικού χαρακτήρα, για αποτροπή τέτοιων ακραίων περιστατικών.
Απεναντίας διαβάσαμε στον καθημερινό Τύπο, πριν μερικές μέρες, μία ανακοίνωση του Δήμου Λάρνακας ότι απαγορεύεται αυστηρά η παρουσία σκυλιών στις παραλίες ή μέσα στη θάλασσα. Μάλιστα οι παραβάτες θα καταγγέλλονται και θα διώκονται.
Την ίδια στιγμή το Υπουργείο Ναυτιλίας της Ελλάδας έχει προχωρήσει στην έγκριση εγκυκλίου βάσει της οποίας νόμιμα οι ιδιοκτήτες των τετράποδων φίλων μας μπορούν να χρησιμοποιούν τις παραλίες. Φυσικά, πάντα σεβόμενοι τους υπόλοιπους λουόμενους και ειδικά στις περιπτώσεις παραλιών όπου χρησιμοποιούνται από οικογένειες με μικρά παιδιά.
Άραγε εμείς πόσο απέχουμε από τέτοιου είδους αποφάσεις; Εδώ και χρόνια εκκρεμεί ο καθορισμός σημείων όπου θα μπορούν οι ιδιοκτήτες σκύλων να χαίρονται τη θάλασσα μαζί με το κατοικίδιό τους. Η Πολιτεία άραγε, σ’ αυτά τα θέματα για πόσο θα δηλώνει απούσα;
Είναι καιρός πλέον, να ξεκινήσει μια ορθή ενημέρωση από οργανώσεις, ομίλους, κτηνιάτρους και εκπαιδευτές με στόχο την αλλαγή της νοοτροπίας του σημερινού Κύπριου «φιλόζωου». Ας προσπαθήσουμε να προλάβουμε και να διορθώσουμε το κακό από τη ρίζα του και όχι όταν βρισκόμαστε μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα. Είναι, σε τελευταία ανάλυση, και δείγμα πολιτισμού…
