Χωρίς πόσιμο νερό, κατεστραμμένοι από την απώλεια των ζώων και το μαρασμό των καλλιεργειών που τούς απειλούν με πείνα, ζουν εκατομμύρια Ινδοί, ύστερα από δυο ασθενείς μουσώνες, ένα φαινόμενο που έχουν ενισχύσει η κακοδιαχείριση και η διαφθορά.
Η κατάσταση στο κέντρο του κρατιδίου Μαχαράστρα (δυτικά), με πρωτεύουσα το Μουμπάι, είναι πιο ανησυχητική από το 1972, έτος ρεκόρ ξηρασίας, όπως δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επικεφαλής της τοπικής κυβέρνησης Πριτβιράζ Σαβάν.
“Οι δεξαμενές δεν είχαν ποτέ τόσο λίγο νερό και κάθε μέρα που περνάει αδειάζουν όλο και περισσότερο”, τόνισε ο Σαβάν, ο οποίος επεσήμανε ότι τα τελευταία δυο χρόνια οι βροχοπτώσεις είναι ανεπαρκείς.
Περίπου 2.000 βυτιοφόρα με πόσιμο νερό κινούνται μόνιμα ανάμεσα στα χωριά και τα ζώα τα έχουν συγκεντρώσει σε εκατοντάδες προσωρινά καταφύγια εν αναμονή των μουσώνων που περνούν από την ινδική υποήπειρο από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο.
Ο Κρίστοφερ Μόουζες, επικεφαλής νοσοκομείου το οποίο διαχειρίζεται φιλανθρωπική οργάνωση στη Τζάλνα, μια από τις περισσότερο πληγείσες περιοχές, διηγείται πώς η ξηρασία προκαλεί απελπισία σε έναν πληθυσμό που βρίσκεται ήδη σε μειονεκτική θέση.
“Υπάρχει πείνα. Οι χωρικοί δεν έχουν τίποτα να φάνε και κυριολεκτικά ξύνουν τον πάτο της κατσαρόλας. Οι ασθένειες που συνδέονται με το νερό παρουσιάζουν αύξηση, ενώ τά προβλήματα της ασιτίας και του υποσιτισμού θ’ αρχίσουν να εμφανίζονται”, πρόσθεσε.
Για πρώτη φορά από τότε που δημιουργήθηκε το νοσοκομείο αυτό, πριν από 117 χρόνια, μπορεί ακόμα και να κλείσει εάν δεν εξασφαλίσει επειγόντως το νερό που χρειάζεται για τη λειτουργία του.
Ο οικονομολόγος Η.Μ Ντεζάρντα τόνισε ότι η διαφθορά είναι “ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος”, ωστόσο κατήγγειλε επίσης την κακοδιαχείριση του νερού της βροχής και πρότεινε λύσεις για την αποθήκευση του νερού, λιγότερο δαπανηρές και πιο απλές από τα φράγματα.
“Δεν είναι πρόβλημα της βροχής, είναι ένα πρόβλημα δημόσιας πολιτικής”, τόνισε.
