ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
«Εξοπλισμός υπάρχει, είναι το ανθρώπινο δυναμικό που λείπει»
Για τη διαχείριση του εθνικού μας ζώου μιλά ο κ. Κασίνης στην «ΠΑ». Ο πληθυσμός του σπάνιου είδους, που ανέρχεται γύρω στα 3000 άτομα, αντιμετωπίζει σήμερα την έλλειψη σίτησης εντός των ορίων του Δάσους της Πάφου, τη λαθροθηρία και την υποβάθμιση του οικοτόπου του. Την ίδια ώρα που η αστυνόμευση του δάσους είναι ανεπαρκής και το λιγοστό προσωπικό για τη διαχείριση του αγρινού αδυνατεί να αναταπεξέλθει σε επιθυμητά επίπεδα στο έργο του. Ο Ανώτερος Λειτουργός του Ταμείου Θήρας μιλά για τη δράση της Ομάδας Προστασίας και Διαχείρισης Αγρινών, τους ανθρώπους που σε καθημερινή βάση έρχονται σε επαφή με το καμάρι της Κύπρου, περιγράφοντάς μας επίσης τη συμπεριφορά του είδους.
Ασχολούμαστε με την πρόληψη και πάταξη της λαθροθηρίας, με καταμετρήσεις των γεννήσεων και με τη συντήρηση των ποτιστρών για την ξηρή περίοδο του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις ετήσιες καταμετρήσεις του φθινοπώρου 2011 ο πληθυσμός είναι γύρω στα 3000άτομα.
Δεν τίθεται θέμα κυνηγίου του αγρινού. Υπό προϋποθέσεις και τοπικά θα εξεταστεί η δυνατότητα μείωσης του πληθυσμού του είδους στην περιφέρεια του δάσους, σε περιοχές με
σοβαρές ζημιές στις γεωργικές καλλιέργειες.
Αυτό θα εφαρμοστεί σύντομα; Πώς θα οργανωθεί;
Όχι, δεν είναι επί του παρόντος να συζητηθεί. Αν και εφόσον αποφασιστεί, θα γίνεται με αυστηρούς όρους και με συνοδεία θηροφύλακα.
Δεν έχει εξεταστεί η βοσκοϊκανότητα του δάσους. Το Δάσος της Πάφου σε αρκετές περιοχές δεν παρέχει επαρκή τροφή (ή εποχιακά μπορεί να μην παρέχει) με αποτέλεσμα ο αυξανόμενος πληθυσμός κάποιων περιοχών του να αποικίζει νέες περιοχές στη περιφέρεια του (αφού δεν μπορεί να συντηρηθεί εντός των ορίων του κρατικού δάσους) με αποτέλεσμα να εισέρχεται εντός γεωργικών περιοχών παραδασόβιων κοινοτήτων, κυρίως αμπελώνων και περιβολιών.
Για επίλυση του προβλήματος τι εμποδίζει το Ταμείο Θήρας από τη μεταφορά πληθυσμών και σε άλλες δασικές περιοχές, όπως π.χ. το Τρόοδος;
Το Τρόοδος έχει τα τελευταία 5 περίπου χρόνια ένα μόνιμο πληθυσμό που αποίκισε τις γειτονικές με το Δάσος της Πάφου περιοχές. Η μεταφορά πληθυσμών σε νέες περιοχές δεν είναι απλή υπόθεση, πρέπει να ζυγιστούν όλες οι συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας, που όμως είναι ήδη μέσα στα πλάνα του Διαχειριστικού Σχεδίου για δημιουργία άλλων πληθυσμών ασφαλείας.
Ποιούς άλλους τρόπους ελέγχου του πληθυσμού μελετά το Ταμείο Θήρας;
Ο πληθυσμός δεν θεωρείται σε όλη την επικράτεια του ΔΠ ότι αυξάνεται. Υπάρχουν περιοχές όπου λόγω λαθροθηρίας ή και υποβάθμισης του οικότοπου του είδους ο πληθυσμός έχει μειωθεί, αυτό συμβαίνει κυρίως στα δυτικά του Δάσους της Πάφου.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ>>
Για την πάταξη της λαθροθηρίας σήμερα ο αριθμός των θηροφυλάκων είναι επαρκής;
Όχι, η περιοχή του Δάσους της Πάφου είναι τεράστια, όσο η μισή επαρχία Λάρνακας σε έκταση, αλλά σχεδόν στην ολότητα της ορεινή, με πολλούς δρόμους και πολλές κοινότητες στη περιφέρεια του, οπότε και η αστυνόμευση δεν είναι στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά μέσα στα πλαίσια των υφιστάμενων δυνατοτήτων μας. Υπάρχει βέβαια και η συνδρομή της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου την οποία θα θέλαμε να ήταν πιο έντονη.
Η ομάδα αυτή δημιουργήθηκε το 1996 με απόφαση του Υπουργικού συμβουλίου που υιοθέτησε το τότε Διαχειριστικό Σχέδιο για το Αγρινό. Έχει έδρα την Επαρχιακή Διοίκηση στην Ευρύχου και έχει τομέα ευθύνης της το Δάσος της Πάφου και την περιφέρεια του, όπου απαντούν αγρινά. Ασχολείται με πληθώρα διαχειριστικών θεμάτων όπως τη μελέτη και παρακολούθηση του πληθυσμού του αγρινού, περιλαμβανομένων καταμετρήσεων, έρευνας με ραδιοπομπούς, κ.α., την τοποθέτηση και συντήρηση άνω των 150 περίπου ποτίστρων, τη συντήρηση δεκάδων φυσικών πηγών, την καλλιέργεια εκατοντάδων δεκαρίων εντός και στη περιφέρεια του Δάσους Πάφου για παροχή ποιοτικής τροφής στα αγρινά, την πρόληψη/πάταξη της λαθροθηρίας και τη συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές για επιτήρηση του κυνηγίου σε περιοχές εντός και στην περιφέρεια του Δάσους της Πάφου.
Πέραν του αγρινού η ομάδα αυτή ασχολείται και με την παρακολούθηση σημαντικών δασόβιων ειδών πτηνοπανίδας, όπως του Σπιζαετού και του Διπλοσιάχινου και παρακολουθούνται οι ενεργές χωροκράτιες των σημαντικών ειδών του δάσους. Επίσης συμμετέχει στις ετήσιες καταμετρήσεις του Ταμείου Θήρας, αλλά και σε εξειδικευμένες
καταμετρήσεις δασόβιων μικρότερων ειδών όπως των ενδημικών Σκαλιφούρτας, Δεντροβάτη, κ.α.
Έχετε τον αναγκαίο εξοπλισμό για τη διαχείριση του αγρινού;
Ο εξοπλισμός θα έλεγα σε ένα μεγάλο βαθμό υπάρχει, είναι το ανθρώπινο δυναμικό που λείπει…
Πόσο συχνά έρχεστε σε επαφή με τα αγρινά;
Σε καθημερινή βάση, είτε άμεσα με τη παρακολούθηση τους, είτε έμμεσα με ενέργειες και μέτρα εντός της επικράτειάς τους.
Πως είναι η συμπεριφορά τους;
Το αγρινό είναι είδος που κινείται σε ομάδες του ιδίου γένους εκτός από τη περίοδο αναπαραγωγής, δηλαδή από Σεπτέμβριο μέχρι Δεκέμβριο. Τα αρσενικά έχουν μια ιεραρχία στο ζευγάρωμα, δηλαδή τα κυρίαρχα θα ζευγαρώσουν. Όσο καλοκαιριάζει, τα αγρινά κινούνται περισσότερο το βράδυ, όταν και η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη και έτσι μειώνουν τις ανάγκες τους σε νερό. Το χειμώνα και την άνοιξη μπορεί να τα δει κανείς καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, ενώ τους ζεστούς μήνες, Μάιο-Οκτώβριο, νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.
Αυτή την περίοδο, τέλη Μαρτίου – αρχές Μαΐου, γίνονται οι γεννήσεις, με τα θηλυκά άνω των 2 χρόνων να γεννούν 1 συνήθως μικρό. Όπως όλα τα άγρια ζώα το αγρινό φοβάται τον άνθρωπο, παρ’ όλο που σε περιοχές που δεν ενοχλείται μπορεί να πλησιάσει κάποιος σχετικά κοντά ένα αγρινό.
Εκτός από τον άνθρωπο από τι άλλο κινδυνεύει σήμερα το αγρινό;
Κινδυνεύει από τη συνβόσκηση με κοπάδια από τα κατεχόμενα στις βόρειες παρυφές του Δάσους της Πάφου, ιδιαίτερα στις περιοχές Λεύκας, Αμπελικού και Ποταμού του Κάμπου, όπου το πρόβλημα τα τελευταία 7-8 χρόνια έχει οξυνθεί, με αποτέλεσμα εκατοντάδες αιγοπροβάτων να συνβόσκουν και να εκτοπίζουν τα αγρινά, ακόμα και να εισέρχονται στις ελεύθερες περιοχές εντός του κρατικού Δάσους! Αυτό αποτελεί και τον πρωταρχικό κίνδυνο για την υγεία του είδους μαζί με την απώλεια βιοτόπου και της βοσκής.
Επιπλέον οι αγέλες αδέσποτων σκύλων που λυμαίνονται το Δάσος της Πάφου αποτελούν μια σημαντική αιτία θνησιμότητας για το είδος. Άλλα προβλήματα είναι το πυκνό οδικό δίκτυο σε περιοχές ενδημίας του είδους, που αυξάνει την πρόσβαση για λαθροθηρία και κατακερματισμό του οικότοπου του, αλλά και τα δυστυχήματα που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Ένα μέτρο που πρέπει πολύ σύντομα να παρθεί είναι ο έλεγχος της πρόσβασης σε δρόμους περιοχών του Δάσους της Πάφου, που το κοινό δεν θα πρέπει να εισέρχεται.
