Συγγραφέας: Αναστασία Φιλιππίδου
Έφτασε επιτέλους η μεγάλη στιγμή που όλα τα παιδιά περίμεναν. Ο Άγιος Βασίλης φόρτωσε το έλκηθρό του και ξεκίνησε για το μεγάλο του ταξίδι!
Ξαφνικά το έλκηθρο άρχισε να τραντάζεται….
-Τι σου συμβαίνει καλέ μου Ταρανδελίνο; ρώτησε ο Άγιος Βασίλης τoν πιστό του τάρανδο, τη στιγμή που άρχισε να χάνει την ισορροπία του.
-Δεν ξέρω Άγιε Βασίλη μου! Δεν μπορώ να ελέγξω το έλκηθρο! – του απάντησε με τεράστια δυσκολία ο Τάρανδος.
Την επόμενη στιγμή ακούστηκε ένα δυνατό ‘Μπαμ!!!’.
Πέρασαν μερικά λεπτά όταν τελικά κατάφερε να ανοίξει τα μάτια του ο Άγιος Βασίλης.
-Εύχομαι να μη χτυπήσατε πολύ Άγιε Βασίλη μου! ακούστηκε να του λέει μια κοριτσίστικη φωνή.
-Τι έγινε; Πού βρίσκομαι; ρώτησε ζαλισμένος ο Άγιος Βασίλης αφού πρώτα κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες να σηκωθεί και να στηριχτεί και πάλι γερά στα πόδια του. “Ο Ταρανδελίνος που είναι;” ρώτησε και πάλι με τρεμάμενη φωνή.
Ο Άγιος Βασίλης κοίταζε επίμονα τριγύρω για να βρει τον αγαπημένο του Τάρανδο.
-Μην ανησυχείς καλέ μου Άγιε Βασίλη. Είσαι στην χώρα των Ονείρων.Ο Ταρανδελίνος είναι μια χαρά! απάντησε και πάλι το κορίτσι.
-Ήταν ένα όμορφο κοριτσάκι με αγγελικό πρόσωπο. Μεγάλα, εκφραστικά μάτια και ζεστό χαμόγελο. Είχε ίσια, χρυσαφένια, μακριά μαλλιά.
-Είμαι η Χρυσονεράιδα. Η πριγκίπισσα των Ονείρων.
-Τι γυρεύω εγώ στη χώρα των Ονείρων; ρώτησε με έκπληκτη φωνή ο Άγιος Βασίλης. “Δεν πρέπει να είμαι εδώ! Αύριο ξημερώνει Χριστούγεννα και έχω πολλά δώρα να παραδώσω. Δεν θέλω κανένα παιδάκι, σε κανένα μέρος του πλανήτη να μην πάρει το δώρο του απόψε.” της απάντησε γεμάτος ανησυχία.
-Ησύχασε ‘Αγιε μου Βασίλη. Βρίσκεσαι εδώ γιατί τα ίδια τα παιδιά το ευχήθηκαν. του απάντησε η Χρυσονειράιδα προσπαθώντας να τον καθησυχάσει.
-Μα πώς έγινε αυτό; τη ρώτησε ο Άγιος Βασίλης γεμάτος απορία.
-Απόψε τα παιδάκια ολόκληρου του πλανήτη, έκαναν την ίδια ευχή. Του εξήγησε η Χρυσονεράιδα. “Αυτά τα Χριστούγεννα να πάρει πρώτος ο Άγιος Βασίλης το δώρο του.”
-Μα μονάχα εγώ δίνω δώρα. διαμαρτυρήθηκε ο Άγιος Βασίλης. “Ποτέ κανένας δεν μου έχει φέρει δώρο τα Χριστούγεννα.”
-Τα παιδιά όμως επειδή σε αγαπούν πάρα πολύ, ήθελαν να σε ευχαριστήσουν για όλα αυτά τα χρόνια που τους δίνεις δώρα, που τους προσφέρεις ευτυχία και δεν ζητάς τίποτα ως αντάλλαγμα. Έτσι σου ετοίμασαν μια μεγάλη έκπληξη.” του είπε η Χρυσονεράιδα και του έδειξε με το δάχτυλο της μια πελώρια, ξύλινη πόρτα.
-Τι είναι αυτή η πόρτα; ρώτησε ξαφνιασμένος ο Άγιος Βασίλης. -Άνοιξε την και θα δεις. του είπε χαμογελαστά η Χρυσονειράιδα.
Τη στιγμή που ο Άγιος Βασίλης άνοιξε την πόρτα, πυροτεχνήματα έσκαγαν από παντού. Ο ουρανός γέμισε ξαφνικά από χρώματα και έγινε τόσο φωτεινός, εξαφανίζοντας για μερικά λεπτά το φως του φεγγαριού. Την ίδια στιγμή ακούγονταν χαρούμενες παιδικές φωνές από παντού.
-‘Όλα τα παιδιά του κόσμου έκαναν απόψε την ίδια ευχή.’ του είπε η Χρυσονεράιδα. Έτσι, βρίσκονται όλα εδώ, στη χώρα των Ονείρων, για να σου δώσουν το δικό σου Χριστουγεννιάτικο δώρο.
-Άγιε Βασίλη μαζευτήκαμε όλοι εδώ απόψε για να σου χαρίσουμε αυτό που επιθυμείς και ζητάς κάθε Χριστούγεννα, του είπε ο μικρός Θαρρέας.
-Εσύ πως ξέρεις τι θέλω εγώ κάθε Χριστούγεννα; το ρώτησε με τρυφερότητα ο Άγιος Βασίλης και του χάιδεψε τα μαλλιά γεμάτος στοργή.
-Η καλή μας Χρυσονεράιδα, μας είπε ότι κάθε Χριστούγεννα, ο Άγιος Βασίλης, κάνει πάντα την ίδια ευχή. Να βρεθεί και αυτός κάποια στιγμή με τη δική του οικογένεια και να ζήσουν όλοι μαζί τη μαγεία των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό και εμείς μαζευτήκαμε όλοι εδώ, για να σου δώσουμε αυτό που ζητάς πιο πολύ!. του είπε ο Ελπιδοφόρος που ήταν λίγο μεγαλύτερος.
-Αλήθεια είναι! συμφώνησε αμέσως η Ζωή που στεκόταν λίγο πιο πίσω.
-Όλοι ξέρουμε! αναφώνησαν με μια φωνή και τα υπόλοιπα παιδιά.
Τότε ο χώρος γέμισε με μιας από παιδικές ζητωκραυγές.
Αμέσως μετά, εμφανίστηκαν μπροστά στον ‘Αγιο Βασίλη η γυναίκα του, η μικρή του κόρη και ο πολυαγαπημένος, έμπιστος σκύλος του. Όλα τα παιδιά σώπασαν με μιας.
-Τι κάνετε εσείς εδώ; ρώτησε έκπληκτος ο ‘Αγιος Βασίλης.
-Μας έφερε η δύναμη των παιδιών! του απάντησαν.
Αμέσως, με μια τεράστια αγκαλιά τους κράτησε για μερικά λεπτά κοντά του.
Με δάκρυα χαράς στα μάτια του και φανερά συγκινημένος, είπε σε όλα τα παιδιά: “Απόψε μου πραγματοποιήσατε την πιο μεγάλη μου ευχή! Σας ευχαριστώ όλους από τα βάθη της καρδιά μου!”
Στη συνέχεια, τους έδωσε μια μεγάλη υπόσχεση:
“Σας υπόσχομαι ότι κάθε χρόνο, το βράδυ πριν από τα Χριστούγεννα, θα συναντιόμαστε όλοι εδώ, στη ‘Χώρα των Ονείρων’, και θα ζούμε μαζί τη Μαγεία των Χριστουγέννων!”
Τη στιγμή που ολοκλήρωσε τα λόγια του ο Άγιος Βασίλης, μια μαγική χρυσόσκονη άρχισε να απλώνεται παντού, πέφτοντας απαλά πάνω στα κεφάλια των παιδιών. Χριστουγεννιάτικες μελωδίες ακουγόντουσαν σε κάθε γωνιά της χώρας. Έτσι τα παιδιά, πλημμυρισμένα από ευτυχία, ξεκίνησαν να χορεύουν, να τραγουδούν και να παίζουν με τα δώρα που τους χάρισε ο αγαπημένος τους Άγιος, μέχρι που χάραξε στον ουρανό το πρώτο φως των Χριστουγέννων.
Ο Άγιος Βασίλης κράτησε για πάντα την υπόσχεσή του και έτσι κάθε χρόνο, την παραμονή
των Χριστουγέννων, όλα τα παιδιά ταξιδεύουν στη χώρα των ονείρων και ζουν τα πιο
ονειρεμένα Χριστούγεννα.
Κάνε κι εσύ τη δική σου ευχή και ζήσε το δικό σου χριστουγεννιάτικο όνειρο, γιατί όλα
μπορούν να συμβούν στη χώρα των ονείρων!
