Μπορεί τα μαντάτα για το Κλίμα να μην είναι και τόσο ελπιδοφόρα, μπορεί στην Αφρική να σφαγιάζουν ελέφαντες και ρινόκερους για να χρηματοδοτήσουν τρομοκρατικές δραστηριότητες, αλλά στην Ευρώπη διαφαίνεται μια ακτίδα φωτός στη διατήρηση και προστασία της άγριας ζωής.
Σύμφωνα με έκθεση που συντάχθηκε για λογαριασμό της ΜΚΟ Rewilding Europe και την οποία συνυπογράφουν ερευνητές της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και των περιβαλλοντικών οργανώσεων BirdLife International καιEuropean Bird Census Council, πολλά είδη θηλαστικών και πτηνών που είχαν φτάσει στα όρια της εξαφάνισης τη δεκαετία του 1960 παρουσιάζουν σήμερα εντυπωσιακή ανάκαμψη, χάρη σε συστηματικές προσπάθειες διατήρησης της άγριας ζωής.
Αναλυτικότερα, τα τελευταία 50 χρόνια καταγράφεται αύξηση 3.000% στους πληθυσμούς του ευρωπαϊκού βίσονα (Bison bonasus), του ευρασιατικού κάστορα (Castor fiber), της πάπιας κεφαλούδι (Oxyura leucocephala) και σε ορισμένους πληθυσμούς της σταχτόχηνας (Anser brachyrhynchus).
Στο ίδιο διάστημα διπλασιάστηκαν οι πληθυσμοί της καφέ αρκούδας(Ursus arctos), ενώ και οι πληθυσμοί του γκρίζου λύκου (Canis lupus) έχουν ανακάμψει σημαντικά με αποτέλεσμα να εκφράζονται παράπονα από Γάλλους και Ιταλούς κτηνοτρόφους που βλέπουν τα κοπάδια τους να απειλούνται. Συγκεκριμένα, μόνο στη Γαλλία, λύκοι έχουν θανατώσει τουλάχιστον 20.000 πρόβατα τα τελευταία πέντε χρόνια.
Από τα 18 είδη θηλαστικών που περιλαμβάνονται στην έκθεση, μόνο ο ιβηρικός λύγκας (Lynx pardinus) κινδυνεύει με εξαφάνιση .
Αλλά και το σύνολο των 19 πτηνών που εξετάστηκαν στην έκθεση βρίσκονται σε ανοδική τροχιά ως προς τον πληθυσμό τους.
Χαρακτηριστικά, ο πληθυσμός του θαλασσαετού (Haliaeetus albicilla) για παράδειγμα αυξήθηκε από τα 2.500 ζευγάρια το 1970 στα 9.600 ζευγάρια το 2010.
Πολλά είδη θηλαστικών και πτηνών στην Ευρώπη έφτασαν στο χείλος της εξαφάνισης τις δεκαετίες του 1950 και 1960, λόγω του ανεξέλεγκτου και παράνομου κυνηγιού, της ρύπανσης και της επέκτασης των βοσκότοπων και των καλλιεργούμενων εκτάσεων εις βάρος των φυσικών ενδιαιτημάτων της άγριας ζωής.
Παρότι οι πληθυσμοί πολλών ειδών επανακάμπτουν, δεν έχουν έχουν επανέλθει στα ιστορικά τους επίπεδα, ή τουλάχιστον στα επίπεδα που απαιτούνται για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους, επισημαίνει η έκθεση.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, από το 1970 μέχρι σήμερα, οι πληθυσμοί των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών και των ψαριών έχουν συρρικνωθεί κατά 30%, την ώρα που ο ανθρώπινος πληθυσμός διπλασιάστηκε στα 7 δισεκατομμύρια.
