 Ανεμογεννήτριες έχουν την ικανότητα να εξασθενούν τη δύναμη των τυφώνων, μειώνοντας
σημαντικά τους ανέμους και τις θύελλες που τους συνοδεύουν, σύμφωνα με μελέτη των επιστημόνων από το Στάνφορντ.
Στην περίπτωση του τυφώνα Κατρίνα, μια σειρά από 78.000 ανεμογεννήτριες στα ανοικτά των ακτών της Νέας Ορλεάνης θα μπορούσε να είχε αποδυναμώσει σημαντικά τον τυφώνα πριν “προσγειωθεί” στην ξηρά, σώζοντας έτσι ανθρώπινες ζωές και αποτρέποντας υλική ζημιά εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτά είναι τα τελευταία ευρήματα ενός εξελιγμένου υπολογιστή για τη μελέτη της ρύπανσης του αέρα, της ενέργειας, του καιρού και του κλίματος, πάνω στην εξέλιξη του οποίου δούλευε τα τελευταία 24 χρόνια, ο Mark Jacobson, καθηγητής πολιτικής και περιβαλλοντικής μηχανικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.
O Jacobson διαπίστωσε ότι οι ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να διαταράξουν έναν τυφώνα αρκετά, ώστε να χαμηλώσουν τις ταχύτητες ανέμου μέχρι 148 χιλιόμετρα την ώρα και να μειώσουν το κύμα θύελλας έως 79%.
Οι ερευνητές μελέτησαν προσομοιώσεις των τριών τυφώνων, των Σάντυ και Ισάακ, που έπληξαν τη Νέα Υόρκη και τη Νέα Ορλεάνη το 2012 και του Κατρίνα που κατέστρεψε τη Νέα Ορλεάνη το 2005.
“Βρήκαμε ότι οι ανεμογεννήτριες είναι σε θέση να επιβραδύνουν τους εξωτερικούς ανέμους που περιστρέφονται γύρω από τον τυφώνα”, δήλωσε ο Jacobson. “Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν να μειώσουν το ύψος των κυμάτων, τα οποία περιορίζουν την κίνηση του αέρα προς το κέντρο του τυφώνα, αυξάνοντας την πίεση στο κέντρο, το οποίο με τη σειρά του επιβραδύνει το σύνολο ανέμων του τυφώνα και τον διαχέει πιο γρήγορα”.
Συγκεκριμένα, για τον τυφώνα Κατρίνα, η μελέτη έδειξε ότι μέχρι τη στιγμή που θα έφτανε στη γη, οιταχύτητες ανέμου που προκαλεί θα είχαν μειωθεί κατά 36-44 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ενώ το κύμα θύελλας θα “έπεφτε” έως και κατά 79%. Στην περίπτωση του Σάντυ, ο υπολογιστή προέβλεψε τη μείωση της ταχύτητας του ανέμου από 35-39 μέτρα ανά δευτερόλεπτο και κατά 34% “αποδυναμωμένο” το κύμα της θύελλας.
Ο Jacobson υπενθύμισε ότι στις ΗΠΑ υπάρχει μια έντονη αντίσταση των πολιτικών για την εγκατάσταση εκατοντάδων νέων υπεράκτιων ανεμογεννητριών. Όμως, πιστεύει πως υπάρχουν δύο συγκεκριμέναοικονομικά κίνητρα, τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν τις αρχές να αλλάξουν γνώμη.
Το ένα είναι η μείωση ζημιών από τον τυφώνα, οι οποίες μπορούν να φτάσουν σε δισεκατομμύρια δολάρια. Μόνο ο Σάντυ, για παράδειγμα, είχε προκαλέσει ζημιές σε τρεις πολιτείες ύψους περίπου 82 δισ. δολαρίων.
Δεύτερον, ο Jacobson ισχυρίζεται ότι οι ανεμογεννήτριες είναι ικανές να “κάνουν απόσβεση” σε μακροπρόθεσμη βάση με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλουν στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Μια εναλλακτική λύση για την προστασία των παράκτιων πόλεων από τους τυφώνες είναι η εγκατάσταση μεγάλων κυματοθραυστών, οι οποίοι όμως, κατά τον Jacobson δεν θα επηρεάσουν ουσιαστικά την ταχύτητα του ανέμου, ενώ το κόστος τους κινείται μεταξύ 10 και 40 δισ. δολαρίων ανά εγκατάσταση.
