Γνωρίζουμε ότι τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η βασική αιτία πίσω από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, μια νέα έρευνα υποδεικνύει ένα διαφορετικό μηχανισμό που μπορεί να εξηγήσει την τήξη των θαλάσσιων πάγων, ειδικά στην περιοχή της Αρκτικής.
Επιστήμονες από το αμερικανικό εργαστήριο Lawrence Berkeley National Laboratory (Berkeley Lab) μελέτησαν μια περιοχή του μήκους κύματος του ηλεκτρονικού φάσματος που προσδιορίζεται ως άπω υπέρυθρη ακτινοβολία. Παρότι η ακτινοβολία αυτή είναι αόρατη στο βλέμμα αντιστοιχεί στο ήμισυ της ενέργειας που εκπέμπεται από την επιφάνεια του πλανήτη.
Πρόκειται για μια διαδικασία
που ουσιαστικά δρα ως ένα βαθμό εξισορροπητικά στην απορρόφηση ηλιακής ακτινοβολίας από την επιφάνεια της Γης.
Μάλιστα, η επιφάνεια της Γης θεωρείται ότι εκπέμπει το ισοδύναμο του 17 τοις εκατό της εισερχόμενης ηλιακής ενέργειας ως θερμική υπέρυθρη ακτινοβολία, χωρίς όμως η κάθε περιοχή να είναι το ίδιο αποτελεσματική.
Σε ποιο βαθμό μπορεί αυτή η παράμετρος να ενσωματωθεί στα χρησιμοποιούμενα κλιματικά μοντέλα τα οποία θεωρούν ότι κάθε επιφάνεια του πλανήτη έχει αποτελεσματικότητα 100% στην εκπομπή υπέρυθρης ακτινοβολίας;
Η νέα έρευνα έδειξε ότι οι ωκεανοί είναι πολύ λιγότερο αποδοτικοί από τον θαλάσσιο πάγο, όσον αφορά τις εκπομπές στην μεγαλύτερη περιοχή του υπέρυθρου φάσματος. Αυτό σημαίνει ότι ο Αρκτικός Ωκεανός παγιδεύει ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας με τη μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας, παράγοντας που εικάζεται ότι συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της θερμοκρασίας των Πόλων και την τήξη των θαλάσσιων πάγων.
Οι προσομοιώσεις του επικεφαλής της έρευνας, καθηγητή Ντάνιελ Φέλντμαν, αποκάλυψαν ότι οι υπέρυθρες εκπομπές επιφάνειας έχουν το μεγαλύτερο αντίκτυπο στα άνυδρα κλίματα σε περιοχές υψηλού γεωγραφικού πλάτους και μεγάλου υψομέτρου.
Αντίθετα, στην Αρκτική οι ωκεανοί φαίνεται ότι συγκρατούν περισσότερη υπέρυθρη ενέργεια σε σύγκριση με τον θαλάσσιο πάγο, με αποτέλεσμα θερμότερους ωκεανούς, λιώσιμο των πάγων, και γενικότερη αύξηση της θερμοκρασίας.
“Η Γη συνεχίζει να εκπέμπει ενέργεια στο άπω υπέρυθρο φάσμα κατά τη διάρκεια του πολικού χειμώνα. Και επειδή η επιφάνεια του ωκεανού ‘παγιδεύει’ αυτή την ενέργεια, το σύστημα είναι θερμότερο καθ’όλη τη διάρκεια του έτους και όχι μόνο όταν ο ήλιος λάμπει” λέει ο Φέλντμαν.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
