Πολύ σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή μιας μπλε φάλαινας κατάφεραν να συλλέξουν ερευνητές του πανεπιστημίου Μπέιλορ στο Τέξας, εξετάζοντας ένα κομμάτι κερί από τα αφτιά της.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες χρησιμοποιούσαν αίμα, περιττώματα και λίπος για να μελετήσουν τα κήτη, ωστόσο τα δείγματα αυτά συλλέγονται δύσκολα, ενώ παρέχουν πληροφορίες μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Το κερί της φάλαινας, που περιέχει λιπίδια και κερατίνη, συσσωρεύεται με ρυθμό δύο στρώσεων ανά έτος.
«Οι επιστήμονες στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν τη μάζα κεριού για να υπολογίσουν την ηλικία του ζώου, κάτι αντίστοιχο σαν να μετράμε τους δακτύλιους των δέντρων», τόνισε σε δηλώσεις του ο Δρ. Sascha Usenko, επικεφαλής της μελέτης.
«Μετά προέκυψε το ερώτημα: θα μπορούσε το κερί των αφτιών να έχει αρχειοθετήσει με χρονολογική σειρά διάφορα χημικά, όπως για παράδειγμα ρυπαντές που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες;», προσέθεσε ο καθηγητής.
Για να βρουν την απάντηση στο ερώτημα οι επιστήμονες αφαίρεσαν μια μάζα κεριού μήκους 25,4 εκατοστών από το αφτί αρσενικής μιας μπλε φάλαινας που πέθανε μετά από σύγκρουση με πλοίο ανοιχτά της Σάντα Μπάρμπαρα, στην Καλιφόρνια, το 2007.
Οι επιστήμονες έκοψαν το δείγμα και διαπίστωσαν την ύπαρξη 24 χωριστών στρώσεων, κάτι που σημαίνει ότι η φάλαινα ήταν 12 ετών.
Στη συνέχεια ανέλυσαν μεμονωμένα κάθε στρώση και όπως διαπίστωσαν από το πρώτο έτος της ζωής της η φάλαινα είχε εκτεθεί σε ένα ευρύ φάσμα επίμονων ρυπαντών, μεταξύ των οποίων εντομοκτόνα και επιβραδυντές φλόγας.
Πολλά από τα χημικά που εντοπίστηκαν έχουν απαγορευτεί εδώ και μια δεκαετία, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως βρίσκονταν στα αποθέματα λίπους της μητέρας και συγκεντρώθηκαν στο μωρό με την κυοφορία και τον θηλασμό.
Τα επίπεδα υδραργύρου εκτοξευτήκαν δυο φορές κατά τη διάρκεια ζωής της φάλαινας, σε ηλικία περίπου πέντε και δέκα ετών.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης μέσα από το κερί αλλαγές στις ορμόνες του ζώου. Η τεστοστερόνη έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα σε ηλικία δέκα ετών, όταν η φάλαινα είναι ώριμη για αναπαραγωγή.
Λίγο αργότερα σημειώθηκε σημαντική αύξηση της ορμόνης του στρες, κάτι που δείχνει ότι η φάλαινα ανταγωνιζόταν πιθανότατα με άλλα αρσενικά για αναπαραγωγή. Άλλες αιτίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την απότομη αύξηση της ορμόνης είναι η έλλειψη τροφής, η έκθεση σε ρύπανση και ηχορύπανση.
Η νέα μέθοδος αναμένεται να βοηθήσει τους επιστήμονες να συλλέξουν στοιχεία για τις φάλαινες που ζουν σήμερα, καθώς επίσης και για εκείνες που έζησαν πριν δεκαετίες.
