Δικαιώθηκαν οι κάτοικοι που κατέθεσαν αγωγή κατά των ιδιοκτητών, αλλά και του Τμήματος επιθεώρησης εργασίας και του Δήμου Λατσιών αναφορικά με το εργοστάσιο Astrasol στα Λατσιά. Η αγωγή αφορούσε περιστατικά εμφάνισης καρκίνου σε κατοίκους γύρω απ΄το εργοστάσιο. Το Επαρχιακό Δικαστήριο
Έχει αποδειχθεί, στον απαιτούμενο βαθμό, ότι η λειτουργία του εργοστασίου της Astrasol δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην υγεία και ευημερία των εναγόντων που κατοικούσαν γύρω από αυτό, σημειώνει στην απόφαση του το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στη γνωστή υπόθεση του εργοστασίου Αστρασόλ.
Ενάγοντες στην υπόθεση ήταν οι Θεοφάνης Χρυσάνθου με την προσωπική του ιδιότητα και ως πατέρας και κηδεμόνας του Σταύρου, ετών 11, αμφότεροι από τα Λατσιά και η Κωνσταντίνα Μπάρκα με την προσωπική της ιδιότητα και ως μητέρα και συγκηδεμόνας του πιο πάνω παιδιού.
Εναγόμενοι ήταν οι Σωτήρης Λιασής(1), Μαρούλα Λιασή(2) και Φοίβος Λιασής(3) από τη Λευκωσία ως επίσης η Αστρασόλ Λτδ(4), ο Επίσημος Παραλήπτης (ως εκκαθαριστής της περιουσίας της εταιρείας «Liasis Shoelasts Company Ltd») (5), ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (Δια Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας και Υπουργείου Εργασίας και Τμήμα Πολεοδομίας)(6) και ο Δήμος Λατσιών (7).
Το Δικαστήριο στην πολυσέλιδη απόφαση του, που απαριθμεί 171 σελίδες, έκρινε ότι οι ενάγοντες έχουν στον απαιτούμενο βαθμό αποδείξει ότι οι εναγόμενοι 3 (Φοίβος Λιασής) και 4(Αστρασόλ Λτδ) με την λειτουργία του εργοστασίου «έχουν διαπράξει το αστικό αδίκημα της ιδιωτικής οχληρίας εναντίον όλων των εναγόντων που ήταν κάτοικοι της περιοχής γύρω από το εργοστάσιο πλην του ενάγοντα στην αγωγή 9226/10 Κυριάκου Μιχαήλ που εργαζόταν στο εργοστάσιο της Astrasol».
Σημειώνεται ότι «η οχληρία συνίστατο στην συστηματική εκπομπή από το εν λόγω εργοστάσιο, θορύβου μεγάλης έντασης και ενοχλητικής δυσοσμίας για πάρα πολλές ώρες της ημέρας και της νύχτας. Ο θόρυβος και οι οσμές ήταν τέτοιας έντασης, σε βαθμό που συνιστούσαν μη εύλογη επέμβαση στη χρήση και απόλαυση της ακίνητης περιουσίας των εναγόντων».
Επιπλέον, όπως αναφέρεται, «η από το 1976 έως το 2009 συστηματική εκπομπή του τοξικού αερίου «Διχλωρομεθάνιο R40» που είναι δυνητικά καρκινογόνο, δημιούργησε σύμπλεγμα καρκίνου στην επίδικη περιοχή».
«Τα κρούσματα καρκίνου που εμφανίστηκαν στις περιπτώσεις των αγωγών 4567/10, 9226/2010, 4730/2010, 4568/2010, 5904/2010, 4600/2010, 4729/2010, 4569/10, 4689/10, 4601/10, 4639/10, 4688/10, 9550/10 και 1860/11, οφείλονται στο σύμπλεγμα καρκίνου που δημιούργησε το εργοστάσιο της Astrasol λόγω των πιο πάνω συστηματικών εκπομπών διχλωρομεθανίου από το 1976 μέχρι το 2009. Για τις υπόλοιπες αγωγές, η ευθύνη των εναγομένων 3 & 4, συνίσταται σε ιδιωτική οχληρία με την κατ’ εξακολούθηση εκπομπή μεγάλων σε ένταση θορύβων και ενοχλητικής δυσοσμίας από το εργοστάσιο της Astrasol».
Σύμφωνα με την απόφαση, οι εναγόμενοι 2 (Μαρούλα Λιασή) & 3(Φοίβος Λιασή) «απέτυχαν να παράσχουν ασφαλές σύστημα και χώρο εργασίας στον ενάγοντα στην αγωγή 9226/10 Κυριάκο Μιχαήλ που εργαζόταν στο εργοστάσιο της Astrasol. Η καθημερινή και χρόνια επαφή του με το δυνητικά καρκινογόνο υλικό «Διχλωρομεθάνιο R40» με το οποίο καθάριζε τις μηχανές του εργοστασίου και η άρνηση των εναγομένων 3 & 4 να του προσφέρουν ειδικές στολές, μάσκες και γάντια παρά τις διαμαρτυρίες του, είχαν ως αποτέλεσμα να ασθενήσει με καρκίνο τύπου Hodgkin’s».
