Μπορεί το τσίμπημα να παραπέμπει σε κάτι επώδυνο και δυσάρεστο, όμως η μέλισσα έχει τον τρόπο να το μετατρέπει σε φάρμακο για πολλές παθήσεις. Το δηλητήριο είναι ένα προϊόν που προέρχεται από τους αδένες της μέλισσας. Αποτελείται από μια πληθώρα συστατικών όπως μελιτίνη, απαμίνη, φωσφολιπάση κ.ά. που έχουν φαρμακευτική δράση για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η συλλογή του δηλητηρίου είναι πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία, καθώς για τη συλλογή 1gr απαιτούνται 1.000.000 κεντρίσματα. Πρακτικά 1gr παράγεται από 20 κυψέλες μέσα σε δύο ώρες, ενώ κάθε μελίσσι παράγει το πολύ 5gr δηλητηρίου όλο το χρόνο.
Πρακτικά όταν μια μέλισσα τσιμπάει, πεθαίνει. Αυτό συμβαίνει γιατί το κεντρί της αποκόπτεται και μένει πάνω σε αυτόν που τσιμπάει.
Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του δηλητηρίου είναι γνωστές από την αρχαιότητα και αναφέρεται ότι ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε κεντριά μελισσών ως μέθοδο θεραπείας. Παρόμοιες αναφορές γίνονται και από το Γαληνό.
Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον τομέα της έρευνας που αφορά την επίδραση του δηλητηρίου των μελισσών σε χρόνιες παθήσεις και ειδικότερα σε όλους τους τύπους αρθρίτιδας. Τα τελευταία χρόνια έρευνες έδειξαν ότι το δηλητήριο βοηθά σημαντικά ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Σε όλες όμως τις περιπτώσεις πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπόψη ότι τα αποτελέσματα της θεραπείας εμφανίζονται αργά και σταδιακά. Παράλληλα πρέπει να δοθεί προσοχή τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της αγωγής, καθώς κατά τη θεραπεία μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές αντενδείξεις με κυριότερη την εμφάνιση αλλεργιών αλλά και επιβάρυνση καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η χορήγηση του δηλητηρίου μπορεί να γίνει απευθείας με κέντρισμα, που παρέχει 0,1-0,3mg και γι’ αυτό δεν μπορεί να γίνει ακριβής υπολογισμός της ποσότητας, αν και είναι η πιο συχνή και οικονομική μέθοδος χορήγησης. Επίσης χορήγηση δηλητηρίου γίνεται σε ενέσιμη μορφή σε ανάμιξη με μη δραστικά υγρά, όπως αποστειρωμένο νερό και αλατούχα διαλύματα. Τέλος, κυκλοφορούν στο εμπόριο ταμπλέτες εμποτισμένες με δηλητήριο για υπογλώσσια χορήγηση και αλοιφές για τοπική χρήση.
Το δηλητήριο της μέλισσας έχει χαμηλή τοξικότητα, με την προϋπόθεση ότι κάποιος δεν είναι αλλεργικός σε αυτό. Η μέση θανατηφόρος δόση για έναν ενήλικο άνθρωπο είναι 2,8mg ανά κιλό σωματικού βάρους, που αντιστοιχεί σε 19 κεντρίσματα ανά κιλό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας άνθρωπος 75 κιλών μετά από 1425 κεντρίσματα έχει 50% πιθανότητες να επιζήσει, ενώ η πιο ακραία περίπτωση που έχει αναφερθεί είναι στη Ζιμπάμπουε, όπου ένας άντρας ηλικίας 30 ετών επέζησε μετά από 2235 τσιμπήματα.
